- założyć nogę na nogę
- положи́ть но́гу на́ ногу
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
zakładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakładaćam, zakładaća, zakładaćają, zakładaćany {{/stl 8}}– założyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zakładaćżę, zakładaćży, zakładaćłóż, zakładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
bandaż — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «pas płótna, gazy lub innego materiału służący do umocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia» Bandaż elastyczny. Założyć bandaż na zranioną nogę. Obwiązać rękę bandażem. 2. techn.… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
gips — m IV, D. u, Ms. gipssie 1. blm «minerał, uwodniony siarczan wapnia, bezbarwny, biały, szary lub żółtawy, powstający wskutek krystalizacji z wody mórz lub słonych jezior; wypalony i zmielony stosowany do wyrobu materiałów budowlanych, w przemyśle… … Słownik języka polskiego
obrączka — ż III, CMs. obrączkaczce; lm D. obrączkaczek 1. «pierścionek ślubny (rzadziej: zaręczynowy) bez oczka» Srebrna, złota obrączka. Nosić, założyć obrączkę. 2. «opaska aluminiowa z odpowiednim napisem, zakładana na nogę ptakom (zwykle przelotnym) w… … Słownik języka polskiego
zaobrączkować — dk IV, zaobrączkowaćkuję, zaobrączkowaćkujesz, zaobrączkowaćkuj, zaobrączkowaćował, zaobrączkowaćowany «założyć oznakowaną obrączkę na nogę ptaka w celu późniejszej identyfikacji» Zaobrączkować odlatujące bociany. Obserwować zaobrączkowane ptaki … Słownik języka polskiego